آخرین مطالب
امکانات وب
بخشایش درجات مختلفی دارد و مشکل می توان معنای مشخصی برای آن تعیین کرد.اگر بخواهیم یک معنای اولیه و عملی برای این واژه ارائه دهیم،خواهیم گفت:رسیدن به مرحله ی بخشایندگی عبارت است از رها کردن احساس آزردگی و خصومت با خطا کار و توجه کمتر به ماجرایی که موجب رنجش شده و بخش قابل ملاحظه ای از وقت فرد رنجیده را به خود مشغول داشته است.زمانی می توان گفت عفو و بخشایش حقیقتا صورت گرفته است که فرد آسیب دیده،رشته زندگی را از نو به دست گیرد و به شیوه ای سالم و سازنده ،«حرکت به پیش»را آغاز کند.آن زمان،فرد دیگر ساعات طولانی از وقتش را صرف کاویدن «خطا»نمی کند و در موقعیت هایی که به علت تشابه با موقعیت رخداد خطا به نحوی آن را تداعی می کنند،پیاپی آن خاطره را در ذهن خود زنده نمی سازد.در اکثر موارد،بخشایش مستلزم صرف نظر کردن از رفتار انتقام جویانه است و این در صورتی میسر می شود که فرد یا واقعا خطا کار را ببخشاید،یا چنین احساس کند که او بالاخره روزی به سزای عملش خواهد رسید.
آنچه گفته شد،خلاصه ی ساده شده ای است از یک فرآیند روان شناختی که در چنین شرایطی طی می شود،اما از همین شکل ساده هم می توان به پیچیدگی این فرآیند پی برد.به دلیل همین پیچیدگی است که به ندرت ممکن است بخشایش سریعا پیش بیاید و اکثر افراد برای رسیدن به این مرحله نیازمند تلاش و مداومت زیاد هستند.بعضی از افراد تصور می کنند همین که به خطا کار بگویند «تو را می بخشم»واقعا او را بخشیده اند،اما بیان و اعتراف ظاهری به بخشایش در حکم برداشتن قدم اول برای طی کردن این سلسله مراحل است.در واقع ، بسیار پیش می آیدکه به زبان آوردن این کلمه به هیچ روی نشانه ی بخشیدن واقعی نیست بلکه در عمل با این کار خود را ملزم به تلاش برای بخشیدن می کند.برای اکثر مردم صرف اقرار زبانی به بخشیدن خطا کار کافی نیست.بخشایش کلامی معمولا نخستین گام از فرآیند بخشایش است.بخشیدن یک تعهد است.حال آنکه معنای واقعی بخشایش کلامی آدم ها این است:«خیلی دلم می خواهد تو را ببخشم،سعی خودم را خواهم کرد.»
خیلی چیزها از جمله گذشت زمان،باید واقع شود تا بخشایش واقعی تحقق یابد.و در نهایت برای پیش روی کارمان بر اساس درک و شناخت مشترک و واحدی از آنچه که بخشایش را در بر می گیرد،باز شناسی بخشایش از رفتار های مشابه و وابسته به آن از طریق عفو کردن یا مغدور داشتن،اغماض یا چشم پوشی،عذر کسی را پذیرفتن ،خالی از فایده نیست.حال این سوال پیش می آید که آیا برای تحقق بخشایش واقعی،نیاز به برقراری رابطه ی مجدد و پیوستن به خطا کار است؟در پاسخ باید گفت:اصلا چنین الزامی در بین نیست.شما ممکن است کسی را ببخشید که به انتخاب خود و یا به دلیل بعد جغرافیایی،دیگر ارتباطی با او ندارید.حتی ممکن است فردی را ببخشید که از دنیا رفته است،که در آن صورت کار بسیار با ارزشی انجام داده اید.
مطب مشاوره نیاوران
تهران - نیاوران - چهارراه مژده - جنب بانک پارسیان - ساختمان سروستان -ط2
021-22711440
021-22710521
ما را در اینستاگرام دنبال کنید:
https://www.instagram.com/tehranmoshaver
برچسب‌ها: تهران_مشاور, مشاور, روانشناس, نىاوران, مطب_روانشناسى